Godzijdank. ADE heb ik overleefd. Ternauwernood ontkomen aan een hersendood, dat wel. Mijn plaatsvervangend oud & nieuw ging volgens het boekje: een reeks feestjes waar je hoge verwachtingen van hebt, maar achteraf toch teleurgesteld bent over het resultaat. Ik kwam best wel onbevredigd thuis.

Net zoals je je verheugt op het jaarlijkse spektakel, stond ik wekenlang te springen en spaarde ik al mijn krachten voor deze hemelse eclips. Na de werkdag trok ik een sprintje naar huis om de kleren die ik al weken als trofee aan mijn kast had hangen, aan te trekken. Vol adrenaline vloog ik door naar Bente (mijn strategisch beheerder) om de koud gezette champagne in hetzelfde tempo weg te werken. 

Een taser om te teasen, een knuppel om te pleasen…

We naderen het eerste feestje. Ik veer op als ik achter me bij de ingang een veel te bekende stem hoor: “Soof!”. Noooo. M’n oude vlam Bart. In uniform. Een politie-uniform vinden vrouwen geil, denkt hij. Ik zie ‘m toch liever in zijn vrijetijdskleding, dan zou ‘ie tenminste het feestje met ons pakken. Nog voor mijn gezicht in een teleurgestelde plooi valt, wijst Bart met een quasi uitdagende blik naar z’n handboeien. “Mijn dienst zit er zo op.” Ja, ja, ja. Deze gozer heeft een taser om te teasen, een knuppel om te pleasen en boeien om mijn lichaam te laten gloeien. En een zeer acceptabele lul. “Haha, zie je straks, Bart.” Mijn nieuwe voornemens – alles wat Amsterdam biedt, intens te gaan gebruiken – geven me de toestemming na het feestje bij Bart te gaan ‘buurten’.

Iets ruiger dan normaal

Het feestje is in volle gang, maar wij lijken de vreugde te zijn verleerd. We hadden het hier al maanden over, om er vervolgens achter te komen: ADE is ook maar overrated. Maar we gaan er vooral het beste van maken. We besluiten het iets ruiger aan te pakken dan normaal. Maar hoe meer shit ik tot me neem, hoe meer mijn verlangen stijgt bij Bart in de la met accessoires te duiken. Halverwege de avond krijg ik eindelijk toestemming van Bente het feestje op te geven, haar in de steek te laten met het overige gezelschap en mijn komst bij Bart aan te kondigen. Halleluja.

Deceptie tot en met, of toch…?

Aangekomen bij Bart weet ik niet hoe snel ik z’n broek moet laten zakken en ‘m tussen z’n benen moet grijpen. Al gauw kom ik tot de conclusie dat Bart toch nog een ADE-feestje heeft mee gesnoept en iets meer heeft genuttigd dan alleen een after work biertje. Ik lijk een stijve piemel wel te kunnen vergeten. Tering, Bart. Er schieten allerlei gedachten door me heen, want wat zeg je in hemelsnaam tegen een man die niet kan presteren vanwege een slappe zeekomkommer? ‘Jammer, volgende keer beter?’ Nee, er komt geen volgende keer. ‘Maakt niet uit’? HET. MAAKT. WEL. UIT.

Omdat ik weiger met onverrichte zaken huiswaarts te keren, zet ik alles op alles en begeleid ik Bart al zoenend naar de huiskamer. Ik duw ‘m achterover in de bank en zak door m’n knieën. In m’n hoofd herhaalt zich een klein schietgebedje.

“Een taser om te teasen, een knuppel om te pleasen en boeien om mijn lichaam te laten gloeien”

Zeg dat het niet waar is

Een pijpbeurt. Net iets waar ‘ie zin in had, lijkt het. Ik zie ‘m genieten. Fijn, dit werkt. Ik zag met de slappe toestand van net de bui al hangen. Maar als ik even m’n ogen sluit, voel ik iets in zijn zaadleider opborrelen. Zijn warme massa wil in mijn mond stromen. Ik walg alleen al van de gedachte aan zo’n straaltje achterin m’n strot. Zeg dat het niet waar is. Zo snel als ik kan, trek ik mijn hoofd terug. Godverdomme. Te laat. Hij kwam! In mijn gezicht!

All over

Zonder aankondiging is dit het meest respectloze ever. Naast het feit dat het gewoon enorm egoïstisch is, natuurlijk. Gatverdamme. Demonstratief veeg ik zijn kwakje uit mijn gezicht, op zijn zwarte bank. Om hem ook even lekker in z’n bek te spugen, probeer ik een zelfde soort rochel te produceren. Tevergeefs. Droge mond. Het beetje kleren dat toch uit is gegaan, trek ik weer aan en ik stap boos op de fiets terug naar huis. Ik help mezelf wel een handje…

Online rating voor solidariteit

Wat zou het handig zijn als je van tevoren zou weten dat je een ‘gezichtskwakker’ aan de haak slaat. Dat je vooraf een site kan raadplegen waar mannen met naam en toenaam worden genoemd. En dat vrouwen er dan onder kunnen reageren. Met een rating. En hun ervaring staat dan in de comments. Ik zou er zeker een paar ex-scharrels plaatsen om vrouwen te behoeden. En Bart staat bovenaan.

ADE is een blámage. Ik ben een illusie armer, maar ach, wel een paar stralende huidcellen in mijn gezicht rijker.

Heb je de vorige #6 Soof gemist? Lees hem dan hier.