Goed. Zolang de mens bestaat maakt zij zich al schuldig aan vooroordelen. Hoezeer we ook aangeleerd worden om verder te kijken dan onze neus lang is en niet te snel te oordelen, doen we het bewust of onbewust toch. Soms lijken de verbanden daarin makkelijk te leggen, of ze nu in het specifieke geval kloppen of niet. Er wordt dan vaak snel aangenomen dat diegene met veel overgewicht ” wel te veel zal eten” en degeen met een tenger lichaam “wel niet genoeg”. Maar op één vlak snap ik het verband niet. Waarom zou een vrouwenpersoon, die er goed uit ziet, automatisch niet zo slim zijn?

Column

Bewonderingswaardig

In de wereld van de vooroordelen zal ik wel dom zijn. Misschien ben ik de enige, misschien zijn er velen met me. Maar ik blijf het telkens weer bewonderenswaardig vinden dat men er op basis van mijn uiterlijk vanuit gaat dat ik niet veel meer kan dan 1+1 = 2. Dat klopt toch? Geintje, natuurlijk. Zo ver kom ik nog net. Oke, serieus nu. Een aantal weken geleden was het weer zo ver. Na een paar uur dansen op een festival raakte ik aan de praat met een man. Ik had de man in kwestie al een keer eerder gezien bij een evenement van gemeenschappelijke vrienden. Deze keer vond hij het tijd om me aan te spreken. Hij wist me te vertellen dat ik hem de vorige keer al was opgevallen en dat ik toen ook zeker niet onbesproken was gebleven in zijn vriendengroep. Ze vonden dat ik er goed uit zag. Afijn, een compliment is altijd leuk om te ontvangen. Deze stak ik dus ook in mijn broekzak. Voor het feest was afgelopen besloten we met zijn allen naar iemand van ons thuis te gaan om daar nog even verder te dansen. Ook de complimenteuze man ging mee en eerlijk gezegd beviel hij me tot dat moment nog heel goed.

Dit was het moment

We gaan ‘de man’ even Frank noemen. Een Uber ritje en 2 wijn later zat Frank naast me. We raakten aan de praat en al gauw begon hij dan ook te vertellen wat hij zoal deed in het dagelijkse leven. Vol trots vertelde hij me over zijn baan bij een, niet nader te benoemen, kantoor op de Zuidas. Hij vertelde dat hij zo’n 80 uur werkte en ook nog een eigen zaak had in de hoofdstad. Rustig luisterde ik zijn levensverhaal aan terwijl hij me probeerde te imponeren met zijn ambitie en succes. De man leek er vanuit te gaan dat ik niet gestudeerd had. Het werk dat hij deed beschreef hij al ‘lastig te begrijpen voor iemand die er ver vanaf staat’ en ook het kantoor waarvoor hij werkte ‘zou ik wel niet kennen’. Vanaf het eerste ogenblik was voor mij echter duidelijk dat meneer Frank er vanuit ging dat ik geen idee had wat hij deed. Toen Frank eenmaal klaar was met zijn pleidooi over zijn carrière vroeg hij mij: ‘jij blogt dus, hè?’. “Ja”, was mijn antwoord. “Heb je niet gestudeerd?”. Dit was het moment waarop het bevestigd werd. “Jawel, antwoordde ik”. “Ik heb dezelfde studie als jij afgerond: Rechtsgeleerdheid, aan de Universiteit van Tilburg. Daarna heb ik ervoor gekozen om te doen wat mij gelukkiger maakt”. De man kreeg het schaamrood op zijn wangen. “Oh, sorry. Goh, dan zal je misschien toch wel een beetje weten hoe het wereldje in elkaar zit”. Inderdaad, beste Frank. Klaar was het, met die man. Opeens beviel zijn aanwezigheid me een stuk minder goed.

Onbewuste standpunten

Ik hoor jullie denken: ach, Frank kan ook een keer een fout hebben gemaakt. En dat klopt ook. Maar ik merk dat Frank niet de enige man is die op deze manier naar de vrouw kijkt. Hetgeen ik vervelend vind aan de fout van Frank is dan ook niet zijn vergissing: het is het feit dat er onbewust standpunten worden ingenomen over vrouwen. Waarom moeten wij onszelf anno 2017 nog steeds regelmatig verantwoorden over onze intelligentie? Is dit voor jullie ook herkenbaar? Het enige wat ik jullie mee kan geven is: don’t judge a book by it’s cover. Zolang wij zelf zo min mogelijk veroordelend zijn, houden we altijd nog de trots aan onszelf. Dan mag iedereen in de wereld van de vooroordelen er lekker vanuit gaan dat we dom zijn.

vooroordelen-femfem