Ik klap m’n laptop open en neem een grote slok thee. Shit, nog ietwat heet. Ik zet de grote kop terug naast de laptop neer en open het internet. Ik zet verschillende pagina’s open: Youtube, m’n email en ik open een coffeehouse lijstje op Spotify. Relax, zo maak ik een klein knus koffiebarretje in mijn eigen woonkamer. De zon schijnt met haar warme stralen naar binnen en verlicht de kamer.

Ik heb een hele lijst voor mezelf gemaakt

Ik bekijk m’n email, het zijn er niet zo gek veel vandaag. Ik lees ze stuk voor stuk en beantwoord ze meteen. Mail; afstrepen, dat hebben we gedaan. Ik kijk op de to do list die naast m’n laptop op tafel ligt. Ik heb een hele lijst voor mezelf gemaakt. Ik drink de laatste slok van de thee op en sta op om een de waterkoker opnieuw aan te zetten. Ik kijk in het keukenkastje, trek de koelkast open en haal er wat spullen uit. Elf uur, tegen de tijd dat ik m’n broodje heb gemaakt is het lunchpauze. Ik wacht tot de waterkoker fluit en rasp voorzichtig plakken van het blok kaas. Met het broodje ga ik weer achter mijn laptop zitten. Ik klik Youtube aan en begin met een vlog. En nog een. En nog een. Ik klik het ene filmpje na het andere filmpje aan.

dat-dus-vijf-uur

Dat dus

En dan. Ineens is het vijf uur ’s middags. Vijf uur! En wat heb ik gedaan? Precies niks. Zo’n dag..Precies dat dus.

Meer dat dus? Hier dus.