De veiligheid van vrouwelijke atleten moet beter én dit is waarom

Topsport is al heftige strijd, maar voor vrouwelijke atleten zeker niet de enige die ze aangaan op het veld. De veiligheid van vrouwelijke atleten wordt steeds vaker aangetast door bedreigingen en stalking. Hoe kan het dat vrouwen in de sport zich niet alleen tegen hun tegenstanders moeten verdedigen, maar ook tegen gevaren buiten het spel?

Emma Raducanu, 22 jaar, stond op de baan en barstte in tranen uit. Niet door haar spel, maar omdat ze een ongewenste bekende in het publiek zag: haar stalker. De man werd uit de tribune verwijderd, maar dat hij er überhaupt zat, zegt al genoeg over de beveiliging die aan de wensen overliet.

In 2022 kreeg een andere stalker nog een contactverbod nadat hij kilometer naar Raducanu's huis had gelopen. Dit bewijst maar weer dat dit geen incidenten zijn, maar een terugkerend probleem.

Het blijft niet alleen bij Tennis. Olympisch atlete Gabby Thomas vertelde op TikTok over mannen die haar op luchthavens achtervolgden en lastigvielen. Topsporters Simone Biles en Coco Gauff reageerden dat zij hetzelfde hadden meegemaakt.

Een onderzoek van de 'NCAA' (een organisatie die gaat over de college-sportsystemen in Amerika) uit 2024 laat zien dat vrouwelijke basketbalspelers 3x zoveel bedreigingen krijgen als mannelijke spelers. Wat ook opvallend was, was dat alle online haat tijdens de Olympische Spelen van Tokio in 2021 gericht was op vrouwen. Dit kan toch geen toeval zijn?

Sommigen doen deze bizarre bedreigingen af als onschuldig, maar feiten laten duidelijk wat anders zien. In 1993 werd tennisster Monica Seles tijdens een wedstrijd neergestoken door een gestoorde fan. Dat incident laat precies zien dat stalking geen 'onschuldig' probleem is. De veiligheid van vrouwelijke atleten moét beter, maar toch blijven echte maatregelen uit...

Er is Raducanu extra beveiliging beloofd voor wanneer zij een wedstrijd moet spelen. Een stap in de goede richting, maar ook een stap die niet nodig zou moeten zijn. Het zou niet meer dan normaal moeten zijn dat de veiligheid van vrouwelijke atleten een garantie is, waarbij stalking en bedreigingen niet worden afgedaan als een gevalletje 'het hoort erbij'.

Het is dus hoogtijd dat bedreigingen en intimidatie net zo serieus genomen worden als een fysieke aanval. De veiligheid van vrouwelijke atleten mag geen bijzaak meer zijn. Er is betere beveiliging nodig, strengere wetgeving en vooral mentaliteitsverandering. Want een carrière in de sport hoort en mag nooit gepaard gaan met angst!