Als we het té warm hebben zoeken we verkoeling op en als we teveel hebben gesport nemen we een pauze. Het aangeven van lichamelijke grenzen doen we al sinds we uit de baarmoeder komen. Wanneer we het hebben over mentale grenzen is het aangeven van grenzen ineens een stuk moeilijker. Dat terwijl we deze grenzen soms nog harder nodig hebben dan we denken.

Je voelt het dus aan wanner je grens is bereikt, toch is het voor heel veel mensen alsnog moeilijk om op tijd aan te geven wanneer het genoeg is. Het is net een vicieuze cirkel, met jou er middenin. Wanneer je je grenzen wel aangeeft voel je je rot, je wilt immers niemand teleurstellen en je voelt je heel schuldig. Wanneer je je grenzen niet aangeeft voel je je ook rot, je stelt jezelf teleur en bent boos op de persoon in kwestie. Het probleem ligt dan ook niet bij je grenzen wel of niet aangeven, het ligt aan de manier waarop we dit doen. Wanneer we een taak goed uitvoeren, maar met de verkeerde intentie of uitkomst is de taak alsnog fout.

Waarom hebben we grenzen nodig?

Niemand hoeft je te vertellen dat wanneer je je grenzen niet aangeeft dit niet goed voor je is. Dat weten we allemaal, wat minder van ons weten is wat het belang is bij het correct aangeven van je grenzen. Het aangeven van grenzen is gezond voor je, het is goed voor je. Door grenzen aan te geven leren we onszelf beter kennen en leren we uit eindelijk om van onszelf te houden.

Gezonde grenzen

Maar hoe geef je gezond je grenzen aan? We moeten leren balanceren. Met teveel grenzen isoleren we onszelf, met te weinig staan we open voor dingen waar we niks aan hebben. Het extreme is nooit gezond, ga dus voor de middenweg. Zet grenzen waar dit nodig is en blijf erbij. Wij mensen moeten nou eenmaal het gevoel hebben dat we wat doen, wat betekenen. Het is helemaal niet erg om wat te doen voor andere, maar zet jezelf altijd op de eerste plaats. Hoe je dat doet?

Hoe je gezond je grens aangeeft

• Weet wat je grenzen zijn. Als wij niet weten waar de lijn word getrokken, hoe zal iemand anders dat dan ooit weten? Het is cruciaal om eerlijk naar jezelf toe te zijn en te weten wanneer je grens is bereikt.
• Geef duidelijk aan wanneer het genoeg is! Stel je voor, jij en je collega hebben onenigheid over een project. Je collega blijft maar doorgaan tot het punt dat het persoonlijk word. Hier ben je natuurlijk niet van gediend. Het is immers je collega en jij doet ook je uiterste best om het project zo goed mogelijk uit te voeren. Laat je collega dan ook gelijk weten dat je hier niet van bent gediend!
• Als je collega nog steeds niet snapt dat niet niet de manier is. Laat hem of haar dan simpel weten wat er gebeurt als ze hiermee doorgaan. Geef je grenzen aan, en vertel wat er gebeurt als die niet worden gerespecteerd. Bijvoorbeeld: “Als je persoonlijke dingen blijft aanhalen kan ik dit gesprek niet voortzetten.”
• Blijf bij je standpunt. Gaat je collega nog steeds door? Dan is het tijd om het gesprek af te kappen zoals je dat net zei. Follow through! Dit is heel belangrijk. Je laat mensen zien dat je doet wat je zegt en ‘dwingt’ ze om jou serieus te nemen.
• Laat los. Wanneer je wegloopt van de situatie is het belangrijk om los te laten. Ga er niet om piekeren, je hebt gedaan wat het beste was voor jou.

Er zijn veel manieren om je grens aan te geven, veel manieren om nee te zeggen. Maar je zal pas 100% achter je keuze staan als je jezelf op de eerste plaats zet. Wij mensen zijn complexe wezens, we willen helpen, we willen een steentje bijdragen en wat extra’s doen. Maar dit zal nooit helemaal goed voelen als we onszelf te kort doen!

Ben jij een echte people pleaser? Je mag best vaker nee zeggen. Hier vertellen we waarom.