Meer jonge koppels in relatietherapie: niet omdat het moet, maar voor verbetering

Steeds vaker gaan jonge koppels in relatietherapie. Niet omdat relaties heel snel op knappen staan, maar gewoon omdat jonge mensen er alles aan doen om de relatie te laten slagen. En dat is nogal een ontwikkeling – maar wel een hele goede als je het ons vraagt.

Relatietherapie werd vroeger vaak gezien als een soort laatste redmiddel voor stellen die bijna de handdoek in de ring gooien. Inmiddels is dat beeld compleet aan het veranderen. Dat komt doordat steeds meer jonge koppels er bewust voor kiezen om samen in therapie te gaan, terwijl het op het eerst gezicht niet nodig lijkt. Geen therapie om iets te redden, maar juist om de relatie te versterken. Het taboe rond therapie lijkt – eindelijk – langzaam te verdwijnen. Daardoor ontstaan nu kansen. Koppels kunnen preventief investeren in elkaar en in hun relatie.

Jonge mensen zien therapie niet als een teken van zwakte. Ze zien het juist als een kans om er beter van te worden. Niet gek dat ze dus tegenwoordig als koppel de kans aangrijpen om samen te groeien in de relatie. Veel koppels willen leren communiceren zonder ruzie, begrijpen hoe ze verschillen kunnen overbruggen en bouwen aan een goede basis voor de toekomst. Zeker nu relaties zich vaak sneller ontwikkelen dan vroeger. We gaan sneller samenwonen, of beginnen sneller aan kinderen. Jonge koppels kiezen er daarom voor om begeleiding te zoeken en zo spanningen voor te zijn. Het doet is uiteindelijk om elkaar beter te begrijpen en emotionele patronen eerder te herkennen – in plaats van in actie te komen als het al te laat is.

Relatietherapeuten zien dus nu een instroom van jonge koppels die vaak nog maar kort samen zijn. Ze komen vaak niet binnen met grote problemen, maar met vragen als: "Hoe zorgen we dat we niet in oude patronen vervallen?" of "Hoe kunnen we goed praten over moeilijke onderwerpen?" Deze stellen zien therapie juist als een investering in hun emotionele ontwikkeling en die van hun relatie. Een manier om te leren omgaan met stressfactoren, onzekerheden en de uitdagingen die een relatie met zich mee brengt. Denk bijvoorbeeld aan het combineren van werk en privé of omgaan met sociale media in de relatie.

Maar hoe kan het dat juist deze generatie deze ontwikkeling doormaakt? Dat komt doordat die openheid rondom mentale gezondheid enorm toeneemt in deze tijd. Jongere generaties zijn daardoor meer gewend om over gevoelens te praten en hulp te zoeken al dat nodig is. Eerder generaties pakten dat vroeger juist heel anders aan. Zij wachtten af tot de problemen zich opstapelden. Daarnaast zijn jonge mensen ook opgegroeid zonder goed voorbeeld. Een lange gelukkige relatie hebben is inmiddels minder vanzelfsprekend. Dat zien we wel aan de hoge echtscheidingscijfers. Jonge koppels willen het dus anders aanpakken.

Relatietherapie krijgt daarom ineens een hele andere lading. Het wordt minder hét laatste redmiddel, en meer een manier om samen te groeien. En in die sessies gaat het alle kanten op: verwachtingen bespreken, effectieve communicatie leren én het creëren van wederzijds begrip. Jonge koppels durven steeds meer te stap te zetten om bewuster met elkaar om te gaan en te werken aan meer diepgang.