Samenwonen in het gekochte huis van je partner: zo pak je dit aan

Wil je gaan samenwonen met je partner in zijn of haar gekochte huis? Dan kan dat lastig zijn. Steeds vaker komt dit probleem voor, maar wat daarvoor de juiste oplossing is is een uitdaging. Wij vertellen je hoe je dit praktisch, eerlijk en logisch met elkaar kunt regelen.

Een goede relatie blijft natuurlijk groeien met de tijd. Maar op een bepaald moment komt toch vaak het moment dat jullie gaan nadenken over een volgende stap: gaan jullie ook samenwonen. Dit is best een spannende stap, omdat het emotionele én praktische gevolgen heeft. Vaak betekent samenwonen dat er een nieuw huis gezocht moet worden, maar hoe zit het als één van jullie al een huis gekocht heeft? Trekt de ander dan daarbij in of gaan jullie alsnog op zoek naar een nieuw optrekje van jullie samen? Dit kan soms voor lastige situaties zorgen.

Wanneer je bij je partner intrekt in een huis dat hij of zij heeft gekocht, kan dat een gevoelig onderwerp zijn. De woning is namelijk juridisch en financieel gezien van de eigenaar – jouw partner dus. Niet van jou. De ander is daarmee in feite meteen een beetje 'te gast'. Niet per se waar je naar op zoek bent als je samen gaat wonen. Dit kan dan ook voor een beetje spanning zorgen, omdat er ook beslissingen gemaakt moeten worden over financiële bijdragen en beslissingsrecht binnen het huis.

Daarnaast kan het voor degene die erbij intrekt een beetje voelen alsof hij of zij minder zeggenschap heeft over wat er binnen het huis gebeurt. Denk bijvoorbeeld aan de inrichting of de toekomstplannen met de woning. En voor de eigenaar van het huis kan het misschien een beetje voelen alsof de ander profiteert van de situatie. Wonen zonder daarvoor de risico's te dragen, kan toch een beetje naar aanvoelen – vooral als er geen duidelijke afspraken worden gemaakt.

Maar hoe pak je het dan aan als dit jullie situatie is? Tja, dat is een lastige vraag. Allereerst is het belangrijk om een eerlijke en werkbare oplossing te vinden die voor jullie beiden goed voelt. Daarvoor moeten er duidelijk afspraken gemaakt worden. Vaak wordt er in dit soort situaties gekozen voor een soort huurconstructie. De intrekkende partner betaalt een redelijke bijdrage, vergelijkbaar met de huurprijs van een soortgelijke woning. Dit kan bijvoorbeeld de helft van de hypotheek zijn, maar vaak is een bedrag van huurprijzen in de omgeving eerlijker. Daarnaast moet er natuurlijk gekeken worden naar de verdeling van de overige kosten die jullie samen gaan maken. Ook die moeten worden meegenomen in de afspraken die er gemaakt worden. Denk aan kosten voor boodschappen, energierekeningen en onderhoud.

Niet voor iedereen werkt deze oplossing. Er zijn ook mensen die liever meer gelijkwaardigheid en zekerheid willen hebben in deze situatie. Daarvoor zijn gelukkig ook andere opties. Zo kan je als niet-eigenaar ook mede-eigenaar worden van de woning. Je moet er dan wel rekening mee houden dat je daarmee ook juridische en financiële verantwoordelijkheden hebt. Je gaat dan voor een gezamenlijke hypotheek of een aandeel in het huis. Wel is dit een moeilijkere optie – en ga je dus pas voor deze optie als jullie zeker weten dat het serieus is binnen de relatie. Zijn jullie daar beide nog niet klaar voor? Dan is een samenlevingscontract misschien een goed idee, want daarin kunnen jullie afspraken vastleggen over bijdragen en rechten binnen de woning.

Er is dus geen goed of fout in dit verhaal. En wat de beste oplossing is? Dat hangt eigenlijk ook af van jullie relatie, de financiële situatie én hoe jullie de toekomst zien. Het is voornamelijk belangrijk dat jullie hier goed over communiceren met elkaar. Bespreek samen hoe jullie dit willen aanpakken en zorg dat jullie je allebei comfortabel voelen bij de afspraken. Zo voorkom je dat het samenwonen uiteindelijk misschien wel uitloopt in problemen – en wordt dit juist een hele fijne nieuwe stap in jullie avontuur samen.