Ik ben een expatkindje. Of ja, was. Vroeger vond ik het altijd een verschrikkelijke term maar hoe zou je het anders noemen als je vanaf je geboorte jarenlang van het ene land naar het ander moet verhuizen. Achttien jaar lang was dit bij mij de normaalste zaak van de wereld, met mijn familie veel verhuizen omdat mijn vader een diplomaat was. Maar met dat vele verhuizen komen ook veel vragen.

Zelf ben ik geboren in Londen, de derde plaatsing die mijn ouders kregen van BZ (Buitenlandse Zaken) – Bonn en Abu Dhabi hadden ze er al op zitten en na Londen kwamen nog meer steden om aan het lijstje toe te voegen. Op mijn achttiende verhuisde ik voor het eerst naar Nederland om te gaan studeren en toen kwamen de vragen – of het nou wat is om in het buitenland op te groeien enzo. Het was fantastisch trouwens, I’d do it over in a heartbeat. Afijn, ben jij ook een expatkindje? Gegarandeerd dat je deze meest voorkomende vragen herkent:

Waar kom je precies vandaan dan?

Beter bekend als de vraag waar iedereen een hekel aan heeft. Een kort antwoord is vaak onmogelijk maar om nou je volledige geschiedenis op tafel te gooien heb je ook totaal geen zin in.

Welk stad/land was het fijnst om te wonen?

Niet per se vervelend en wanneer iemand het aan mij vraagt is het antwoord easy: Parijs.

Vond je het niet lastig om constant te verhuizen?

Ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die er wel moeite mee hebben gehad maar ik helemaal niet. Weet je wat het is, je komt overal wel weer bekende tegen. Of mensen waarmee je gezamenlijke vrienden hebt.

Geen vraag maar altijd iets wat je moet uitleggen: je accent.

Het is gelukkig íets minder geworden maar ik heb dus een Amerikaans accent. Ik ben eigenlijk Engelstalig opgevoed, heb altijd op Amerikaanse scholen gezeten met grotendeels Amerikaanse studenten en leraren dus tja, dan blijft zo’n accent wel hangen ja.

Waar voel je je het meest thuis?

Verschilt per persoon. Sommige mensen zullen vast een land opnoemen maar een veelvoorkomend antwoord op deze vraag: thuis is geen plek, maar je familie.

Ik ben een groot voorstander van ervaring opdoen in het buitenland, of je het nou doet door veel te reizen of om echt je spullen te pakken en ergens een tijdje te gaan wonen. En mocht ik ooit de eerste achttien jaar van mijn leven opnieuw beleven, zou ik er helemaal niets aan veranderen.

Lees ook: zo scoor je jouw droombaan in het buitenland.