#10 Soof: een middelvinger naar alle goede voornemens
Terwijl ik kijk naar de vuurpijlen die niet weten hoe hard ze van de aarde af moeten vliegen, bedenk ik me dat ik exact hetzelfde wil doen als men begint over goede voornemens. Van goede voornemens word ik namelijk nogal nerveus. Enerzijds: leuk initiatief. Anderzijds: gadverdamme. Op de vooravond van de start van goede voornemens is iedereen echt niet minder leuk hoor! Integendeel.
De kudde van 1 januari
Ik overweeg dus, ergens tot mijn grote spijt en jaloezie op mensen die het wel kunnen, geen beter mens te worden. Hoe vaker ik lees dat het oké is om te zijn wie je bent, hoe meer ik er in begin te geloven. Walgelijk, maar vind dat een hele chille gedachte; lekker de ongecensureerde versie van mezelf blijven. Een upgrade naar een beter, correcter exemplaar is toch fucking saai? En als ik echt per se zo graag wil stoppen met welk genotsmiddel dan ook, dan moet ik dat maar op betreffend moment doen en niet zoals elke kudde op 1 januari. Net als iedereen wil ik ook wel afvallen. Zou mezelf ook leuker vinden wanneer ik die kletterende dijen mag missen, maar als ik een avond op de bank wil hangen in plaats van in die gore sportschool, gun ik het mezelf ook. Zie je, zo graag wil ik het nou ook weer niet. Zelfs als 1 januari een geile, sexy, sterke personal trainer was, zou ik niet zwichten.
Het is wat kort door de bocht, ik weet het, maar als ik al die geluksgoeroe’s, en heel het digitale aanzien van 2017, moet geloven, is het oké om niet altijd de beste versie van jezelf te zijn. Of om eens nee te zeggen . Of om alleen om jezelf te denken en om alleen maar te doen waar jij zin in hebt.
"Zelfs als 1 januari een geile, sexy, sterke personal trainer was, zou ik niet zwichten"
Nog beter dan Temptation Island
Wat dat betreft kan vrouwelijk Nederland geen groter voorbeeld nemen dan mijn huisgenootje. De lieverd baalde nieuwjaarsdag wel even goed van zichzelf, maar ik kan het zó waarderen dat ze lekker altijd eerst aan zichzelf denkt. Hangend met een kater in mijn deurpost was ze na een kwartier nog niet uitgepraat over tot welke (potentiële) escapades ze vannacht weer bereid was, met ongeveer alles rond de 37 graden en een piemel. Gewoon, omdat zij daar zin in had. Dat doet ze overigens ook bij het al bestaande netwerk. Als zij gedronken heeft, heeft ze gewoon zin. En dat moeten al haar exen en ex-scharrels weten. Eerst stuurt ze een schattig appje. Wanneer ze geen reactie krijgt, gaat ze bellen om hem te behoeden voor een gemiste kans. Bij geen gehoor is ze boos en laat ze (soms wat hysterisch, dus hilarisch) weten niks meer met betreffend persoon te maken te willen hebben. Elke leuke man die haar kent, weet dat ze deze shizzle eens in de week meemaken, en vindt dat heel leuk. Wanneer ze wakker wordt en haar roes heeft uitgeslapen, durft ze een dag niet op haar telefoon te kijken. Een dag later heeft ze de ballen verzameld om alle hartelijke reacties die vragen de avances te herhalen, af te wijzen. Zou ze erop in gaan, heeft ze elke avond een andere man die uitgebreid voor haar kookt, en ze zijn allemaal ‘zelf het toetje’. Heeft ze lekker geregeld.
"Zet haar in een villa in een tropisch oord met al haar exen, scharrels en andere potentieeltjes en zend dat uit op tv. Mij heeft ze."
Haar egoïsme (in elke positieve zin van het woord) zorgt ervoor dat iedereen met haar omgaat zoals zij zichzelf behandelt. Haar zelfzucht maakt alles beter. Zet haar in een villa in een tropisch oord met al haar exen, scharrels en andere potentieeltjes en zend dat uit op tv. Mij heeft ze. Het wordt beter dan Temptation Island, want pas hier wordt écht oprecht, real life voor een meisje gevochten. En dat is omdat ze oké is met wie ze is. Ze zorgt voor zichzelf en ze is niet verantwoordelijk voor de rest.
"Ik heb Daniël geappt"
Wanneer ik denk dat mijn huisgenootje in de deurpost alles met me heeft gedeeld, biecht ze me het allerlaatste op: “Ik heb Daniël geappt.” Dit wordt nog meer smullen en ik hang aan haar lippen. ‘Kinda miss you a bit’ is niet echt exact hetgeen je stuurt aan een scharrel waar je nuchter niks van wilt. Om zichzelf in te dekken, verzon ze bij date nummer 3 alvast dat ze net uit een lange relatie kwam. Bij date nummer 9 was ze dat even vergeten en kostte het haar enigszins moeite de leugen om haar bestwil recht te zetten. Zo begripvol als hij is, is een “dit doet me echt verschrikkelijk denken aan mijn ex” als hij nader tot haar kruipt op de bank, voldoende om fysiek contact buiten het bed te vermijden. Tot het grote verdriet van alle brownies en taarten die hij in het weekend voor haar bakt, maar zij nooit opeet.
“Maar ik werd dus naast hem wakker…”, geloof me, haar zelfzucht leidt ook in bed alleen maar tot goede resultaten. De status quo tikt wel aan, zeg maar. Niet alleen een groot voorbeeld als we het hebben over vrouwelijk egoïsme, vrouwelijk Nederland moet ook even bij haar op cursus. Een cursus ‘hoe eis ik een orgasme op’ door mijn huisgenootje en vrouwen klagen nooit meer dat ze iets tekort komen.
Mocht ik dan toch één goed voornemen moeten formuleren, wil ik graag mezelf blijven. Wel iets egoïstischer, want dan ben ik de beste versie van mezelf. Vind ik dan. Het schijnt dat het je meer orgasmes oplevert. Word ik ongetwijfeld nóg gelukkiger van.
De beste wensen hè en doe vooral waar je zelf zin in hebt. Dat het vooral lekker onverstandig en egoïstisch mag zijn.
Trending
Misschien vind je het ook leuk
