Ik spring op m’n fiets met m’n tas op m’n rug. Ik heb m’n kleding maar alvast aangetrokken, want daar omkleden vind ik altijd zo a-relax. Vijf minuutjes fietsen. Ik zet m’n fiets op slot en haal m’n pasje uit m’n jaszak. Het poortje gaat open als ik m’n pasje voor de scanner houd. Ik loop richting de lokkers, trek m’n sportschoenen aan, pak m’n handdoek uit m’n tas en selecteer dance op Spotify.
Ik verhoog het tempo naar 10
Ik trek m’n staart wat strakker, gooi m’n handdoek in m’n nek en druk het apparaat op 9. Ik begin te rennen. Langzaam beginnen zich zweetdruppeltjes op m’n voorhoofd te vormen. Ik voel ze via de zijkant van m’n hoofd, langs m’n ogen richting m’n nek glijden. Vlug veeg ik met de handdoek m’n hoofd droog. Ik verhoog het tempo naar 10 en versnel mijn pas.
Alle mannennekken draaien om
Ik kijk om me heen. Dat moment dat er alleen maar vrouwen met veel te strakke lijven naar de yoga gaan. Dat moment dat al die vrouwen, gehuld in niet veel meer dan sport bhs en ienieminie broekjes, alle mannennekken doen omdraaien. Dat moment dat ik met m’n rood aangelopen hoofd en de zweetdruppels gutsend onder m’n oksels m’n stand verhoog naar 13. Ik trek m’n shirt wat naar beneden zodat m’n glanzende borsten wat meer zichtbaar worden. Dat dus.