Las laatst dat 1 op de 4 werknemers zich minstens eens per week lekker zit te bevredigen op de wc van kantoor. Vind niet veel dingen gek, maar hier gaan m’n oren van klapperen. Ik snap het als geen ander dat je je regelmatig (dagelijks) even moet ontladen, maar je ontladen in een omgeving zo, zo, zo intens onaantrekkelijk… Die gaat er bij mij niet in.

Soof seks werkvloer FEM FEM

Als ik tijdens mijn werk even op de wc zit, dan ben ik heel blij me mentaal of lichamelijk even niet te hoeven inspannen. Een minuut van totale bezinning, alvorens ik weer de wilde kantoortuin doorbanjer. Het open kantoor (zo’n op Facebook geïnspireerd legbatterijenhok cq. veestal) is namelijk een plek waar ik oneindig veel anti-climax-materiaal verzamel. Ook wel dé plek waar je alles van elkaar moet aanhoren en moet slikken – een collega slikte voor de derde week op rij een morningafter-pil, maar ik hoopte eigenlijk dat zij nooit seks zou hebben (of me in ieder geval voor altijd in die waan zou laten). Los van deze weinig inspirerende, opwindende omgeving, vind ik het ergens ook wel prettig als ik helemaal kan opgaan in een leuke fantasie. En dan dus zonder dat aftandse collega’s een muur van me verwijderd zijn. Je vóélt ze toch. Of dat je ze op het moment van explosie ineens de wc naast je in hoort stappen voor een ander soort explosie.

Maar ik hoopte eigenlijk dat zij nooit seks zou hebben (of me in ieder geval voor altijd in die waan zou laten).

Nee, de collega’s zijn niet lustopwekkend. Niet geil. En vooral heel irritant en lelijk. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik het ene moment in een vergadering zit en het andere moment denk: hé, maar jij geile chagrijn van een collega, op jou ga ik me nu lekker vingeren op de wc, daag, tot zo bij het koffiezetautomaat! Of dat ik nat opgewonden word van de grijze, harige man van de administratie die al begint te blaten wanneer iemand sexy kantoortaal uitkraamt (scrum is geen scrotum, joh). Of dan de Duitse collega Günter die met z’n gore, schmutzige accent altijd bij yoga achter mij moet komen liggen en ook nog in alle stilte toenadering zoekt (“Main vriendin ies ain weekend weg, heab jai zin?”). Na zijn verschijning ben ik minstens een halve dag niet geil te krijgen.

Seks met een collega in plaats van soloseks op werk gaat er bij mij dus ook al niet zo lekker in. Maar dat er vrouwelijke collega’s geil worden van de personal trainer die elke week de bootcamp verzorgt, dat snap ik dan wel weer. Lekker dominant. Maar goed, je kan je moeilijk tijdens het klasje in de bosjes gaan liggen vingeren. Verstop me wel regelmatig achter een boom, maar dan sta ik stiekem te puffen om even op adem te komen. Elke extra handeling daar probeer ik daarom te vermijden.

En dan porno op het werk. Las in het artikel ook dat er best veel mensen schijnen te bestaan die daar lekker op gaan, tijdens werktijd. Hoe dan? Stel, dat je opwinding al niet te harden is, moet daar dan echt porno bij komen kijken? Niks mis met pornokijken, maar ik zie mezelf nog niet op de niet-bevredigende wc zitten om daar aan de hand van porno de hand aan mezelf te leggen.

Naast bootcamp en yoga op het werk, zou masturbatie op het werk verplichte kost moeten zijn.

Eigenlijk best balen. Zou geniaal zijn als mijn ontlading op het werk een remedie is tegen alle frustratie die mijn collega’s bij me teweegbrengen. Dat ik dan na een wc-bezoek of een sessie in de bosjes zo zen ben dat alles me gestolen kan worden. En dat ik geen collega’s meer hoef uit te schelden. En dat iedereen daardoor in harmonie samenwerkt. Ik voel hier een win-win. Naast bootcamp en yoga op het werk, zou masturbatie op het werk verplichte kost moeten zijn. Een dagelijkse sessie één-met-jezelf tijdens kantoortijden. Een soort meditatie+. Dat men zich even terug kan trekken en zich in alle rust kan laten ontladen. Maar dan wel graag in een inspirerend hokje (met een frisse geur, zachte, zwoele muziek zoals tijdens een massage en een gezellige inrichting gejat van een Ritualswinkel), afgezonderd van de aftandse kantoortuin. En dat dan niemand ontslagen kan worden vanwege seks op kantoor. Behalve Günther.

Ik drop morgen een briefje in de ideeënbus. Deze heldin verdient een award.

Lees ook over de millennial struggles van Soof en waarom ze af en toe mensen intens kan haten.