Trigger warning: dit artikel bespreekt thema's als machtsmisbruik, grensoverschrijdend gedrag en de MeToo-beweging.
De nieuwe Nederlandse dramaserie 'De F*ckulteit' zet een belangrijke stap in de manier waarop we praten over grensoverschrijdend gedrag. In zes meeslepende afleveringen wordt een verhaal verteld dat pijnlijk herkenbaar is voor iedereen die de MeToo-beweging heeft gevolgd. Het machtsmisbruik, de manipulatie en de stilte die jarenlang heerste binnen bepaalde industrieën. In de serie speelt het zich af in de universitaire wereld en de topadvocatuur. Iedereen heeft het over de serie - en wij dus ook.
'De F*ckulteit' volgt het leven van advocate Anouk Boone, gespeeld door Julia Akkermans. Als jongste kandidaat-partner ooit bij haar advocatenkantoor lijkt haar carrière in een stroomversnelling te zitten. Echter, haar verleden haalt haar in wanneer haar voormalige professor en mentor, Patrick Hartman (vertolkt door Fedja van Huêt), wordt beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Tijdens haar studietijd had Anouk een affaire met deze charismatische hoogleraar, en de huidige beschuldigingen dwingen haar om hun relatie en haar eigen ervaringen opnieuw te evalueren.
Hartman is niet zomaar een willekeurig personage. Hij vertegenwoordigt een bepaald type man die we de afgelopen jaren vaker in het nieuws zagen: machtig, charismatisch en jarenlang onaantastbaar. In 'De F*ckulteit herkennen we moeiteloos elementen van beruchte zaken als die rondom Harvey Weinstein, Bill Cosby en Daniele Gatti. Mannen die door hun positie en status jarenlang wegkwamen met grensoverschrijdend gedrag, terwijl slachtoffers met angst, schaamte en professionele consequenties achterbleven.
Een van de krachtigste aspecten van 'De F*ckulteit' is dat de serie glashelder maakt waarom zoveel vrouwen het moeilijk vinden om hun mond te openen. Het probleem zit niet alleen bij de daders, maar ook in het systeem eromheen. In de universitaire wereld en de topadvocatuur gonst het al langer van de verhalen over invloedrijke mannen die hun macht misbruiken, maar écht naar buiten, kwamen de verhalen nooit.
Dat heeft een reden: slachtoffers hebben het gevoel dat ze er helemaal alleen voor staan. Hun ervaringen zijn niet los te zien van hun carrière, hun familie en hun sociale netwerk. Een aanklacht indienen of een beschuldiging uitspreken heeft niet alleen impact op de dader, maar ook op het slachtoffer zelf en hun omgeving. Angst voor reputatieschade, ongeloof of professionele gevolgen zorgen ervoor dat veel vrouwen zwijgen.
Het is dan ook goed om te zien dat er in Nederland nu een serie wordt gemaakt die deze problematiek op een eerlijke en gelaagde manier belicht. 'De F*ckulteit' is geen simpel ‘goed versus kwaad’-verhaal, maar een genuanceerde kijk op macht, grenzen en de psychologische impact van machtsmisbruik.
Fedja van Huêt, die de rol van Hartman speelt, zei daarover in een interview dat hij zijn personage niet als een ‘slechterik’ wilde neerzetten, maar juist een charmante en ogenschijnlijk sympathieke man. Dat maakt de dynamiek des te confronterender - want grensoverschrijdend gedrag ziet er lang niet altijd uit als een cliché. Deze nuance zorgt ervoor dat de kijker wordt geconfronteerd met de vaak subtiele vormen van machtsmisbruik en de manipulatieve tactieken die daarbij komen kijken. Hartman is sociaal, loopt met iedereen weg en weet precies hoe hij mensen in moet pakken, maar ondertussen...
Door de serie gaan we weer praten over deze gebeurtenissen en gevolgen, over hoe we hier het beste mee om kunnen gaan en hoe we het kunnen voorkomen in de toekomst. De serie is sinds 21 februari te streamen op Videoland, en als er één ding zeker is: dit is een serie die je niet alleen moet kijken, maar waar je ook over moet praten.