Say what? Dit is waarom cocaïne en thee niet zo verschillend zijn

Say what?! Of je een lijntje kunt leggen van theeblaadjes? Vast, maar dat bedoelen we niet. De vergelijking gaat over de zuiverheid van een kostbaar product. Als iets erg waardevol is en via ondergrondse wegen te krijgen is, kun je er gif op innemen dat het versneden wordt met ingrediënten van minder waarde (en mindere kwaliteit). Denk bijvoorbeeld aan de nep-dope die wordt verkocht op de straat in Amsterdam.

Er was een tijd (eind 18e eeuw) dat thee zo waardevol was, dat het interessant was voor smokkelaars om via illegale wegen aan dit goedje te komen. Om meer winst te maken, begonnen deze smokkelaars theeblaadjes te mengen en versnijden. Waarmee? Takjes en twijgjes van andere planten, zaagsel, ijzervijlsel en schapenmest. In 1770 was dat een vrij gangbare manier voor smokkelaars om hun theevoorraad te vergroten en eigen winst te verhogen. Snap je de vergelijkenis met cocaïne nu beter?

Een kilo cocaïne heeft (zoals de meeste wel weten) een hoge straatwaarde. Daarom is het niet zo heel gek dat er dealers zijn die daar wat paracetamol of bakpoeder doorheen mengen (nep-dope), om hun eigen inkomsten te maximaliseren. Het schokkende is, dat deze praktijken nog steeds in gang zijn, als het om thee gaat. Thee van de grootste theemerken, (voor kleine prijsjes te vinden in de supermarkt), bevat nog steeds vaak allerlei verschillende ingrediënten - waar theeblaadjes maar een heel klein deel van uitmaken. Omdat thee voor massaproductie machinaal geoogst wordt, gaan er tijdens de oogst hele takken mee de uiteindelijke theemelange in. Dat beschadigt de theeplant, waardoor het afweermechanisme van de plant in werking treedt en de theeblaadjes een bittere smaak krijgen. Om dit beschadigde thee-gruis en de vermalen takjes toch nog wat smaak te geven, wordt er iets aan de 'thee' toegevoegd: kleine balletjes met smaak- en zoetstoffen.

Klink dat gek? Theeblaadjes oogsten op een manier waardoor ze hun smaak verliezen, om die vervolgens op een kunstmatige manier weer toe te voegen? Uhmm, ja! Dat vond Claartje, oprichter van TEAmwork Tea ook. Zij wilde hier graag verandering in brengen. Ze besloot te gaan kijken in Sri Lanka, bij theeplantages die produceren met respect voor mens en milieu. Die thee (die met de hand geplukt wordt en daardoor altijd van hoge kwaliteit is), smaakt van zichzelf al ontzettend rijk. Thee, hoe thee hoort te zijn dus! Op dat moment besloot ze om TEAmwork Tea te beginnen: thee waar iedereen (de pluksters in Sri Lanka, de consument, de natuur) een beetje beter van wordt. Met de kwaliteit van losse thee, nu ook verkrijgbaar in biologisch afbreekbare theezakjes.

Lees ook: Mensen die thee drinken zijn creatiever