Glitterplaatjes en krabbels: je kunt je oude Hyves-pagina bekijken

We kunnen nu heel volwassen doen met onze Instagram-aesthetics, LinkedIn-updates en perfecte reels op TikTok, maar diep vanbinnen weten we het allemaal: onze digitale coming-of-age begon op één plek. Hyves.

Glitterplaatjes, krabbels van je toenmalige crush (of erger: je beste vriendin), en een playlist die automatisch begon met Unwritten van Natasha Bedingfield zodra iemand je profiel opende. Het was chaos, het was kitsch, het was perfect.

Met een beetje hulp van de internet-archieven (lees: de Wayback Machine) kun je een digitale duik nemen in je vroegere zelf. Wat je nodig hebt? Alleen je oude gebruikersnaam. Typ in: gebruikersnaam.hyves.nl en gooi ‘m in archive.org/web. Met een beetje geluk zie je weer die vlammende achtergrond, dansende banaan en dat iets te dramatische statusbericht over ‘vriendschap die niet wederzijds is’.

We zochten uiteraard ook ons eigen profiel even op (natuurlijk voor de research). En laten we eerlijk zijn: we hebben veel geleerd. Bijvoorbeeld dat het geen goed idee was om een profielfoto te nemen met je webcam, terwijl je je hoofd schuin hield en in Comic Sans schreef: "Never let the fear of striking out keep you from playing the game." (bedankt, Cinderella Story.)

En toch? Het had iets echts. Geen filters, geen strategie, geen likes tellen. Gewoon jij, je Nickelback-songtekst en de hoop dat je crush je krabbelde.

Hyves was het begin van onze online identiteit. De plek waar we ontdekten hoe het is om gezien te worden – en soms even te veel te delen. Maar hé, het was een tijdperk. En het is best leuk om daar even naar terug te reizen, tussen alle volwassen verantwoordelijkheden en sociale media-perfectie van nu.

Dus ja, scroll jezelf terug naar 2009. En als je dan tóch je profiel vindt? Screenshot het. Lachen we samen. Met een glitterplaatje erbij natuurlijk.