Sieradenontwerpster Esther Vedder heeft op Instagram het hartverscheurende nieuws gedeeld dat ze een miskraam heeft gehad. Haar eerlijke en kwetsbare bericht geeft een inkijkje in de emotionele en fysieke rollercoaster waarin ze zich bevindt. Esther hoopt met haar openheid niet alleen steun te vinden, maar ook andere vrouwen te helpen die een vergelijkbare ervaring hebben doorgemaakt.
Esther wilde deze week eigenlijk delen dat ze twaalf weken zwanger was, maar in plaats daarvan moest ze een ander, verdrietig bericht posten. Bij een echo kreeg ze het nieuws te horen dat het hartje van haar kindje was gestopt met kloppen, waarschijnlijk door een chromosomale afwijking.
"Het gekke en verdrietige hiervan is dat de afgelopen twaalf weken het kindje in mijn buik het meest dierbare en mooiste bezit was dat ik maar kon wensen", schrijft ze. “Nu zit het nog steeds in mijn buik, maar wil ik het het liefst er zo snel mogelijk uit hebben. Wat een extreem contrast binnen zo’n korte tijd.”
Esther legt uit hoe verwarrend deze periode voor haar is. “Ik voel me nog zwanger, maar ik ben het niet meer. Geestelijk en lichamelijk voel ik me helemaal verward en ik had nooit verwacht dat dit zo’n impact zou maken.” Ondanks dat ze normaal gesproken altijd doorgaat, heeft ze zichzelf verplicht om deze week rust te nemen. “Met de Black Friday drukte op kantoor zou ik liever gewoon doorgaan, maar vandaag lig ik in mijn joggingpak op de bank. Ik moet niet alleen fysiek herstellen, maar ook mentaal dit een plekje geven.”
De zwangerschap was nog geheim, maar Esther voelde dat het niet goed was om dit verdriet alleen te dragen. “Juist omdat ik de positieve dingen ook altijd deel, wil ik ook de minder positieve dingen delen,” schrijft ze. Ze hoopt dat haar openheid andere vrouwen kracht kan geven.
“Vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was, hoorde het kindje al bij mij,” vertelt Esther in haar Instagram Story. Ze voelt zich dankbaar voor de vele lieve berichten die ze heeft ontvangen. “Zo fijn om dit te hebben kunnen delen. Helaas ben ik niet de enige die dit meemaakt, en dit is juist ook een plek waar we elkaar kunnen steunen.”
Esther deelt dat morgen een curettage gepland staat, waarbij haar kindje operatief verwijderd zal worden. Dit is een beladen moment voor haar. “Aan de ene kant ben ik blij dat het morgen al is, aan de andere kant is het heel moeilijk om definitief afscheid te moeten nemen.”
Met haar verhaal brengt Esther een belangrijk onderwerp onder de aandacht dat vaak onbesproken blijft. Ze eindigt haar bericht met een bijzondere gedachte: “Ik sta er ook even bij stil dat voor alle kinderen op de wereld er ook heel veel miskramen zijn waar we niets van weten, maar die allemaal wel een heel bijzonder plekje in iemands hart hebben.”