Eva (32): ‘Nog nooit kwam ik door een man, tot déze eerste date’

Love & Life24 mrt , 20:00 doorMaud Maarssen

Eva had één regel: niet op de eerste date met iemand mee naar huis. Niet omdat ze preuts is, maar gewoon omdat ze gelooft in de charme van een beetje spanning, van wachten, van opbouw. Maar toen ze Daan ontmoette leek die regel ineens totaal overbodig. En hij maakte alles waar...

De allereerste date

"We hadden afgesproken op een zonnig terras in de stad. Een veilige, relaxte setting. Ik had een glas witte wijn, hij een biertje. Vanaf het eerste moment hing er iets in de lucht. Een soort magnetische energie die ik nog niet eerder had gevoeld. Zijn manier van praten, de manier waarop hij me aankeek – alsof hij precies wist wat hij deed. We lachten, speelden met de randjes van onze glazen en ik voelde me op een manier bekeken die me zowel zenuwachtig als volledig op mijn gemak maakte."

"Toen hij voorstelde om nog ergens anders een drankje te doen, wist ik dat hij niet per se een nieuwe bar bedoelde. “Bij mij in de buurt is het gezellig", zei hij met een subtiele glimlach. En ik? Ik knikte, alsof dat de normaalste zaak van de wereld was."

Hij was de eerste man die me liet komen

"Zijn appartement was minimalistisch en sfeervol – precies zoals ik had verwacht. Geen overbodige rommel, wel een kast vol platen en een subtiele geur van iets warms en kruidigs. Ik schoof mijn schoenen uit, hij schonk nog een glas wijn in, en voordat ik het wist, stonden we dicht bij elkaar. Zijn handen vonden mijn onderrug, zijn lippen waren vastberaden. En toen was er geen weg meer terug."

"Ik had al mijn portie avontuurtjes tussen de lakens gehad. Niet overdreven veel, gewoon gemiddeld. Maar wat er die avond gebeurde, had ik nog nooit eerder meegemaakt. Daan deed iets wat geen enkele man voor hem had gedaan. Hij leek me te lezen, aan te voelen, alsof hij precies wist wat ik nodig had zonder dat ik het zelf hoefde uit te spreken. Zijn handen, zijn mond, zijn tempo… alles klopte."

"En toen – alsof een onzichtbare drempel eindelijk werd overschreden – gebeurde het. Niet door mijn eigen hand, niet door geforceerde technieken, maar door hem. Een soort extase die ik alleen kende van mezelf, maar nu… nu overkwam het me. Ik was volledig in het moment, volledig verloren in hem. Het was de allereerste keer dat een man me liet komen. En dat op mijn 32e!"

De ochtend erna

Toen ik wakker werd, lag ik met mijn rug tegen zijn borst, zijn ademhaling rustig en diep. Het zonlicht viel door de halfopen gordijnen en in plaats van de gebruikelijke lichte spijt die me in het verleden weleens bekroop na een spontane nacht, voelde ik iets anders. Een soort tevredenheid. Misschien zelfs verwondering.

Terwijl ik voorzichtig mijn telefoon van het nachtkastje pakte om te kijken hoe laat het was, rolde hij zich naar me toe en trok me speels weer tegen zich aan. “Nog een rondje?” vroeg hij met een grijns. Ik lachte. “Misschien moet ik mijn principes vaker laten varen.”